یادداشت| غفلت از قضاوت افکار عمومی
می‌ترسم باور مردم را چنان تحت تاثیر قرار دهد که کار را نه سخت که ناممکن کند، کاش آنان که دستی در کار دارند، کارها را چنان جدی بگیرند که با اصلاح امور، تلخی از کام و کلام مردم برود.
خبرگزاری فارس- خراسان جنوبی، یادداشت: دلخور است از شرایط، این را هم به تندترین شکل ممکن بر زبان می‌آورد؛ همه از یک کنار دزدند! همه از یک کنار فاسدند! همه از یک کنار می‌خورند و میبرند و.... وحشتناک است شنیدن این گزاره‌ها از زبان هر کس حتی اگر یک کارگر معمولی در دورترین روستاهای کشور باشد.
کسی که دستش به قدرت بند نیست و شاید تاثیر کلامش از چهار دیواری خانه‌اش هم آن سوتر نرود، وحشتناک‌تر زمانی می‌شود که این آدم‌های تنها و به‌ظاهر کم‌تاثیر، تعدادشان زیاد و زیاد‌تر شود؛ آن وقت با مصیبتی دچار خواهیم شد که اگر هم بی‌چاره‌مان نکند، لااقل هزینه چاره کردن امور را بالا و بالاتر خواهد برد.
نمی‌گویم این حرف‌ها را بهره‌ای چندان از حقیقت است، معلوم است که نیست؛ هر گزاره‌ای که با اطلاق همه... شروع بشود، نادرست است اما همین نادرست‌ها اگر درست چاره نشود می‌تواند سیل راه بیندازد.
سیل هم که خاصیتش ویرانگری است. متاسفانه سواد سیل هم گاهی چشم را می‌آزارد، با شیوه‌ای که ما در پیش گرفته‌ایم؛ با این که خود را نیازمند اقناع آحاد مردم نمی‌دانیم، معلوم نیست فردایی که بخواهیم به توجیه مردم کلمات را شمار کنیم، گوش شنوایی خواهیم یافت یا خیر.
همین امروز هم کلی دیر شده است چه رسد به فرداهایی که در راه است و به ازای هر روز به‌اندازه چند روز اعتماد عمومی‌تراش میخورد.
من از شنیدن این سخنان که نشانگر شکل گرفتن پنداری چنین در نگاه برخی از مردم است می‌ترسم، مسئولان محترم را نمی‌دانم؛ من می‌ترسم که در غفلت ما از افکار عمومی، این حرف‌های به تکرار رسیده، انبوه‌تر شود.
می‌ترسم باور مردم را چنان تحت تاثیر قرار دهد که کار را نه سخت که ناممکن کند، کاش آنان که دستی در کار دارند، کارها را چنان جدی بگیرند که با اصلاح امور، تلخی از کام و کلام مردم برود.
من به هزار دعا از خدا می‌خواهم روزهایی را همه‌مان ببینیم که هرگاه جمله‌ای درباره مسئولان با "همه" آغاز شد، با "امین‌اند، کاربلدند، صالحند، توانمندند، مخلصند و..." کامل شود.
قرار ما با مردم در انقلاب هم همین بوده است، بزرگان انقلاب، چنین بودند؛ شهدا به این صراط مستقیم بودند، امروز هم باید چنین باشد.
این هم می‌طلبد که آن تعداد دست‌های ناپاک که با همه تعداد نه غیر‌قابل توجه شان آبرو از همه میبرند، با قاطعیت تمام قطع شود.
مملکت شهدا جای پاکان است، ناپاکی‌ها را باید چاره کرد، این که درست شود احوال مردم هم بهتر خواهد شد؛ مردم بیش از کمبودها، از بودن چنین آدم‌هایی در جایگاه‌ها ناراحتند.
پایان پیام/۳۶۳۵