شهره «هِناس» را زندگی کرد

نگاه نگران شهرهٔ به اطرافش در خیابان، وقتی می‌فهمد همسرش در چه مسیر خطرناکی پا گذاشته و احساس خطر می‌کند، برایم آشناست. همان نگاهی است که شهره پیرانی قبلا از لحظهٔ ترور برایم تعریف کرده بود. گروه زندگی - مینا فرقانی:بیشتر کسانی که «هِناس» را می‌بینند شاید تصور کنند دارند فیلم می‌بینند. اما وقتی من این فیلم را می‌دیدم برای تمام صحنه‌هایش از سبک زندگی شهره و داریوش، واقعیت‌هایی را در ذهن داشتم که سه سال پیش شنیده بودم. همان موقع که شهره پیرانی روبه‌رویم نشسته بود و از سبک زندگی خودش و داریوش رضایی‌نژاد می‌گفت. گروه زندگی - مینا فرقانی:گروه زندگیمینا فرقانیسبک زندگیشهره پیرانی و آرمیتا رضایی‌نژاد در حاشیهٔ اکران فیلم «هناس» در جشنوارهٔ فجر چهلم حال و هوای شهره را در عالم واقع اگر دیده باشید، می‌توانید حس کنید که هناس چقدر واقعی و نزدیک به شخصیت شهره و زندگی او با داریوش است. شهره، سرزنده و پرشور، عاشق زندگی و خانوادهٔ کوچک خود و البته وطن‌پرست و ظلم‌ناپذیر است. عشق او به همسرش، باعث نمی‌شود دور او برای خودش حصار بکشد و از مسیری که به آن اعتقاد دارد دورش کند. شهرهٔ داریوش، فراحزبی است. تنها خط فکری و سیاسی که بروز می‌دهد، اعتقاد به ولایت‌فقیه و اقتدار و استقلال ایران است. این همان شهره‌ای است که آن روز و روزهای بعد، از اخلاق و زندگی شهید رضایی‌نژاد برایم گفت. از اینکه داریوش زیر بار حرف زور نمی‌رفت و می‌ساخت آنچه را که به‌خاطر تحریم وارد ایران نمی‌شد. از اینکه به خاطر جهت‌گیری‌های سیاسی، از کارش و همکاری‌اش با آدم‌ها کم نمی‌گذاشت. در فیلم هم اشاره‌ای به مواضع سیاسی شهید رضایی‌نژاد می‌شود و این همان نکتهٔ جذاب و متفاوتی است که در زندگی این قهرمان ملی وجود دارد. شهرهٔ فیلم با نگرانی و به سرعت با حوله‌ای که در دست داشت، موهای داریوش را خشک می‌کرد تا سرما نخورد. این نگرانی و علاقه را قبلاً در حرف‌های شهره لمس کرده بودم، وقتی تعریف می‌کرد که «داریوش تکیه‌گاه بسیار محکمی بود. خیلی به او وابسته بودم.». نگاه نگران شهرهٔ فیلم به اطرافش در خیابان، وقتی می‌فهمد همسرش در چه مسیر خطرناکی پاگذاشته و احساس خطر می‌کند، برایم آشناست. همان نگاهی است که از لحظهٔ ترور می‌گوید. از اینکه آرمیتا درکی از مرگ نداشته و تصور می‌کرده مثل برنامه‌های کارتونی که آسیب‌ها واقعی نیستند، پدرش هم بعد از اصابت گلوله‌ها بلند می‌شود؛ بدون اینکه آسیبی دیده باشد. تصویری از شهید رضایی‌نژاد و کودکی آرمیتا کم‌حرفی و درون‌گرایی داریوش و حتی فرو خوردن عصبانیش در مواجهه با «فرهاد نداف» فیلم که غیرت ملی داریوش را به جوش می‌آورد، قبلاً از لابه‌لای حرف‌های شهره احساس کرده بودم. آنجا که شهرهٔ فیلم در ماشین با محبت به همسرش نگاه می‌کند، حرف می‌زنند، سکوت می‌کنند و لبخند می‌زنند هم برایم آشناست. خانم پیرانی این را هم برایم گفته بود که اگر قرار بود صحبت کنند با ماشین به مسیر خلوتی می‌رفتند و در راه و حین رانندگی حرف می‌زدند. من این صحنه را قبلا از او شنیده بودم و امروز در این فیلم می‌بینم. عکس‌العمل لحظهٔ ترور را که در خیابان کم‌ترددی در فیلم تمرین می‌کنند، می‌توانم در خاطرات خانم پیرانی جست‌وجو کنم. نگاه مهربان، رفتار ملاطفت‌آمیز و همراهی داریوش با غلظت فراوان احترام در برخورد با زن را که در صحبت‌های شهره شنیده بودم، در سکانس‌های مختلف هِناس دیدم. اصلاً واژهٔ «هناس» به معنی «نفَس» همان نشانهٔ زیبا و لفظ مهرمندانه‌ای است که جای هیچ توضیحی در این باره باقی نمی‌گذارد. شهره در زندگی با داریوش همیشه در اوج بود. این را خودش در مصاحبه گفت. در فیلم هم دیدم که داریوش تلاش می‌کند تا همسرش را در اوج احترام و سازگاری، با خودش همراه کند و موفق هم می‌شود. موفق می‌شود او را تا لحظهٔ شهادت و حتی پس از آن در کنار خود و در مسیر خود نگه دارد. حضور آرمیتا رضایی نژاد دختر شهید و کوثر حیدری بازیگر نقش آرمیتا در فیلم هناس در مراسم تقدیر از عوامل فیلم هناس حضور آرمیتا رضایی نژاد دختر شهید و کوثر حیدری بازیگر نقش آرمیتا در فیلم هناس در مراسم تقدیر از عوامل فیلم هناسعوامل فیلمخانم پیرانی در آن جلسه از مسئولیت‌پذیری و وظیفه‌شناسی داریوش رضایی‌نژاد گفت و اینکه اگر کاری به او محول می‌شد، تمام تلاشش را می‌کرد تا به بهترین نحو آن را انجام دهد. الحق که شهره هم مثل همسرش بود و هست. وقتی احساس کرد وظیفه دارد در راه پرخطری که همسرش انتخاب کرده کنار او بایستد، تمام و کمال، تا لحظهٔ ترور کنارش ماند و حتی امتداد وظیفهٔ همسرش را هم خودش بر عهده گرفت. حالا نه‌تنها امانت زندگی مشترک‌شان، آرمیتا را بزرگ می‌کند، بلکه از مسیری دیگر، راه همسرش را هم می‌پیماید و زنده نگه می‌دارد. آن رابالندگی، رشد و صبر شهره پیرانی را اگر شما در فیلم هناس می‌بینید، من از خودش دیدم و شنیدم. که حالا نه‌تنها آرمیتا را مقتدرانه می‌پرورد، که پناه فکری و حامی معنوی بسیاری از همسران و خانواده‌های شهدا هم هست و مشکلات و مطالبات‌شان را با دلسوزی و درک عمیق، پیگیری می‌کند. من تمام ۱۰۷ دقیقهٔ فیلم، انگار واقعاً وسط کار و زندگی خانوادهٔ رضایی‌نژاد بودم. عشق و دلهره‌ای را که شهره پیرانی تعریف کرده بود و مریلا زارعی، بازی، با تمام وجود لمس کردم. نتوانستم امروز به مناسبت روز «مبارزه با تروریسم» با خانم پیرانی مصاحبه کنم. اما دست‌کم این شانس را داشتم که سه سال پیش روبه‌رویش بنشینم و از سبک زندگی‌اش بشنوم. اما خواستم کمال استفاده را از این مناسبت ببرم برای قدردانی از بانویی که سوپر استار فیلم هناس در دنیای واقعی است. و یادآوری کنم که ما از این سوپر استارهای واقعی که ترورها را، جنگ تحمیلی را و شهادت همسرانشان در غربت را به خاطر ارزش‌های انقلاب دوام آورده‌اند زیاد داریم. زنانی که هر کدامشان امروز در عین قدرت و صبر، عَلَمی برای مبارزه با ترور و تروریسم هستند. انتهای پیام/