در چند ماهه حضور محمدطیب صحرایی استاندار کرمانشاه در استان اتفاقات خوبی در زمینه دیدار با نخبگان و تلاش برای استفاده از ظرفیتهای نخبگانی رقم خورده است؛ بطوریکه با اندکی واکاوی در محتوای جلسات و سخنرانیهای، وی بارها به کلید واژهای تحت عنوان «حکمرانی عالمانه» برخورد خواهیم کرد که از شعارهای مورد تاکید ریاست جمهوری نیز هست.
خبرگزاری فارس-کرمانشاه- وحید مرادی دکتری حقوق و فعال رسانه در یادداشتی نوشت: در نقد و یا توصیه برای بهبود اوضاع کرمانشاه بسیار قلم فرسایی شده است، کارشناسان مختلفی، نسخههای گوناگونی برای بهبود احوال این دیار عزیز تجویز کردهاند؛ اما به نظر یکی از مهمترین موارد آن عدم توجه و یا به کارگیری نخبگان اجرایی و فکری توسط سیاستگذاران و یا سیاستدانان باشد.
این عدم توجه را حتی میتوان وجه ممیزهای دانست و براساس آن به مدیران ارشد اجرایی استان نمره داد و آنها را در این خصوص رتبهبندی کرد. کرمانشاه در دوسال گذشته، تحولات سیاسی نسبتا جدی پشت سر گذاشته است و پس از تغییر یک استاندار، میتوان گفت افقی میان مدت آن روشن است و طلیعههایی از بهبود امورات نمایان شده است.
در این بین از خصائص مهمی که با حضور استاندار جدید مورد توجه قرار گرفته است، نگاه علمی به نظام مسائل استان دانست و این ویژگی دقیقا همان چیزی است که باعث تمایز دکتر محمدطیب صحرایی از استانداران سابق شده است.
در چند ماهه حضور وی در استان اتفاقات خوبی در زمینه دیدار با نخبگان و تلاش برای استفاده از ظرفیتهای نخبگانی رقم خورده است؛ بطوریکه با اندکی واکاوی در محتوای جلسات و سخنرانیهای ایشان بارها به کلید واژهای تحت عنوان «حکمرانی عالمانه» برخورد خواهیم کرد که از شعارهای مورد تاکید ریاست محترم جمهوری نیز هست.
حکمرانی عالمانه، در میدان بودن نخبگان اجرایی و فکری
اما حکمرانی عالمانه چیست؟ این مدل از حکمرانی، اساسا استفاده از ظرفیتهای نخبگانی، برنامه محوری، کلان نگری و داشتن نگاه همه جانبه به مسائل و موضوعات را در اولویت کاری خود قرار میدهد. این در حالی است که برخی به اشتباه حکمرانی عالمانه را نقطه مقابل «حکومت تکنوکراتها و فن سالاران» میدانند که چندان دقیق به نظر نمیرسد؛ زیرا در تکنوکراتیسم آنچه به شدت مورد توجه قرار میگردد اداره امور سیاسی و اجتماعی توسط فن سالاران و متخصصان علوم مهندسی است ولی در حکمرانی عالمانه استفاده از همه ظرفیتها برای رسیدن به اداره مطلوب جامعه مد نظر است.
بدیهی است که این نوع نگاه برای مدیریت استانی همچون کرمانشاه که سالهاست درگیر با مقوله اقتصاد بوده و در موضوعاتی از قبیل بیکاری، حاشیهنشینی، طلاق و ... در صدر آمارهای کشوری قرار دارد، تا حد زیادی میتواند راهگشا باشد. حال که به اهمیت این نوع نگاه در مدیریت استانی واقف شدیم، سوال این است. مقوله حکمرانی عالمانه تا چه اندازه توانسته در راهبردهای اجرایی استان نمود پیدا کند؟
همانگونه که قبلا بدان اشاره شد، دکتر صحرایی در دیدار با همه اقشار جامعه و مدیران استانی خواستار اهتمام به حکمرانی عالمانه گردیده است، اما وی در دیدار اخیر خود با دانشگاهیان بصورت ویژه به این موضوع پرداخت و با گلایه از انفعال مجموعههای مدیریتی در استان اذعان نمود: «برای نمونه حاضریم صفر تا صد طراحی یکی از مرزهای استان را در اختیار دانشگاهیان قرار دهیم تا با استفاده از ظرفیت و وجاهت علمی در آن یک طراحی همه جانبه را انجام دهند و زمینه تحولاتی را ایجاد و ثروت خلق کنند البته این پیشنهاد را سابقا به دانشگاهیان دادهام، اما هنوز جوابی نگرفتهام!»
بیشک این گلایه استاندار فقط ناظر به حوزههای دانشگاهی نبوده و تعداد قابل توجهی از مدیران دستگاههای اجرایی را نیز در بر میگیرد که نه تنها با این مقوله سر ناسازگاری دارند، بلکه حتی با گفتمان غالب دولت نیز میانه خوبی ندارند.
طبیعی است که در چنین شرایطی که مدیران اجرایی همسویی چندانی با شعارهای دولت ندارند، سادهترین امورات مردم نیز به مشکل برخورد خواهد کرد. از سوی دیگر، افکار عمومی نیز به ارزیابی عملکرد دولتمردان و سیاسیون مبادرت نموده و میزان انطباق وعدهها با واقعیتهای میدانی را میسنجند؛ شوربختانه اینکه در صورت مغایرت نسبی میان شعارها و اقدامات، مسئولیت این کم کاری را متوجه نماینده عالی دولت و تیم اجرایی وی مینمایند.
در حالیکه این گذاره به شدت خطاست و تلاشهای استاندار در راستای این دغدغه کاملا مشهود است. از این رو به اعتقاد نگارنده، یکی از معیارهایی که می تواند در ارزیابی و سنجش مدیران موثر واقع شود، نسبت آنان با مقوله حکمرانی عالمانه است.
پایان پیام/پ