توصیه به ترس از خداوند و خویشتن داری/ توصیه تربیتی امیر المومنین علی (ع) به فرزندشان امام حسن علیه السلام- بخش نهم

بهترین چیزی که باید از توصیه هایم بدست آوری ترس از خداوند و خویشتن داری است؛ و همچنین بسنده کردن بر آن چیزی است که خداوند برای زندگی ات مقرر کرده است؛ و همچنین پیمودن مسیری است که پیشینیانت، همان پدران و خویشاوندان صالحت، بر آن راه رفته اند. حمیدرضا آیت اللهی

 حمیدرضا آیت اللهی

امیر المومنین، به فرموده خودشان، پس از سالیان دراز تلاش در راه خداوند و تجربیات فراوان در زندگی شان، به بینشهای عمیقی دست یافتند که سعی می کنند چکیده پر مایة آن تجربیات را برای فرزند عزیزشان امام حسن علیه السلام بنویسند. شاید پیروان آن بزرگواران نیز بتوانند به گوشه ای از این بصیرت ها دست یابند و بر اساس تذکرها و نصایحِ مولا علی علیه السلام زندگی خود را تنظیم کنند و بهترین سبک زندگی را برای خود رقم زنند.

این متن در نهج البلاغه آمده است. همانگونه که می دانیم محدودیتهای نشر معارف در زمان مولا بسیار بود ولذا برای ماندگار شدنِ آن دستورالعمل های زندگی سعی می شد که در مختصر ترین کلام، مقصود خود را بگویند تا اندیشمندان بتوانند با حافظه خود در حفظ آنها توفیق یابند. اما در حال حاضر که امکانات نشر معارف فراوان گردیده است، ضرورت داشت که این توصیه ها در قالبی متناسب با ادبیات روز و کمی بدور از اختصار و قابل فهم تر برای جوانانمان تهیه گردد. ذیلا این نصیحت های مبتنی بر چکیده زندگی مولایمان در قالب بیان زمانه مان تقدیم می گردد.

در یاداشت های قبلی، به بخش اول تا هشتم وصیت تربیتی امیر المومنین علی (ع) به فرزندشان امام حسن علیه السلام پرداختیم. در این یادداشت، به قسمت نهم این وصیت می پردازیم.

سپس دیدم مردم براساس خواسته هایشان و افکار محدودشان در مواردی به اختلاف نظر رسیده اند و در نتیجه حق را نیافته اند پس ترسیدم مبادا تو نیز در آن موارد به اشتباه بیفتی لذا با این که دوست ندارم در مخمصه پندهایم قرار دهم اما دیدم اگر آن موارد را برای تو استوار کنم و اندیشه ات را در آنها مستحکم کنم برای من دوست داشتنی تر است از این که تورا در اموری رها کنم که از احتمال هلاکت و تباهی تو در آن آسوده خاطر نیستم، و امیددارم خداوند در این موارد توفیق رشد و بالندگی به تو عطا کند و تو را به اهدافت راهنمایی کند، از این رو تو را به این توصیه ها سفارش می کنم.

پسر عزیزم، می خواهم بدانی که بهترین چیزی که باید از توصیه هایم بدست آوری ترس از خداوند و خویشتن داری است؛ و همچنین بسنده کردن بر آن چیزی است که خداوند برای زندگی ات مقرر کرده است؛

و همچنین پیمودن مسیری است که پیشینیانت، همان پدران و خویشاوندان صالحت، بر آن راه رفته اند. زیرا همانگونه که تو به خودت توجه می کنی  آنها نیز در کارهای خود یکایک به دقت توجه کرده اند، و همانگونه که تو در کار خود می اندیشی ایشان نیز به کارهای خود اندیشیده اند، و نهایتا به آن رسیدند که فقط آن چه را که به آن معرفت پیدا کردند برگیرند و از آن چه بر آنها ضرورت نداشته است خودداری کنند.

حال اگر نمی توانی بپذیری همان راهی را بروی که آشنایانت رفته اند و مایلی همانگونه که آنها معرفت پیدا کرده اند تو نیز شخصا معرفت پیدا کنی

پس باید این تمایلت را از طریق فهم عمیق و یادگیری به نتیجه برسانی نه آن که با غوطه خوردن در شبهه ها و افتادن در دام جدال ها و بگومگو کردن ها بخواهی نتیجه بگیری.

انتهای پیام/

از شما صاحبنظر گرامی در حوزه تعلیم و تربیت هم دعوت می کنیم، از نویسندگان، ممیزان و اعضای هیئت تحریریه پنجره تربیت باشید. برای ارسال مطالب و عضویت در هیئت تحریریه، از طریق ایمیل [email protected] مکاتبه فرمائید.