آخرین اخبار در مورد شهید علی چیت سازیان

سردار! نمی‌دانم اصرارت برای زود رفتنت چه بود، اصلا چرا اینقدر شماها اصرار دارید بروید، که چه بشود؟ این روزهای سخت را نبینید!؟ پس ما چه؟! خبرگزاری فارس-همدان؛ علی پنبه‌ای: "سلام سردار"... حتما این واژه برایت خیلی ثقیل است، چون عکسی هم که از تو به یادگار مانده با لباس سبز پاسداری است و درجه سرتیپی. هر گوشه و کنار شهر که برویم ردی از آن هست. در زمانه‌ای که برخی حضرات آویزان القاب ...

همه‌ی نیروهایش شهید شدند. خودش ماند و خدای خودش. باید برمیگشت ایران. تنها، مجبور به عقب‌نشینی شد که توی راهش به یک گروهان از صدامی‌ها رسید. یا باید اسلحه‌اش را میگذاشت زمین و زیرپیرهنی سفیدش را درمی‌آورد و سر دستش می‌گرفت و داد می‌زد: «تسلیم» یا اینکه همان کاری را می‌کرد که فقط عقرب زرد از پسش برمی‌آمد. خبرگزاری فارس؛ حنان سالمی: یک نوزاد سرخ و سفید بود؛ با موهای ریز زرد و بور ...

هر کسی در گوشه‌ای به خلوتی دچار شده بود. چشم‌ها فرو افتاده و اشک‌آلود. لب‌ها جنبان با ذکر یا زهرا. و قلب‌ها تپنده. اما عطیه آرام و قرار نداشت. نشسته بود پشت سیم‌های خاردار و شهدا را به سیم‌های خاردار قسم میداد! خبرگزاری فارس؛ حنان سالمی: زدم به شانه‌اش و کلافه گفتم: «همیشه به شما حسودی‌ام می‌شود!» خندید و دستم را گرفت: «چرا؟» گفتم: «آدمی که سر سال نو، حظ بردن از آن همه دشت و کو ...