چشمهایی که از پشت عینک پوریای ولی میخندند
«پوریای ولی»، نام آشنای این دیار که راهش مدید است و پرقصه؛ قصههایی که پای دل میان است و درد. پوریای هفتاد و چند ساله را میگویم همان که عمری دلش گره خورده به دلهای خسته و نفسهایش با قرارهایش به دورترین شهر و روستا میزان میشود، آنجا که برای خواندن و جور دیگر دیدن، عینک چارهساز میشود.
خبرگزاری فارس-همدان، سولماز عنایتی: عینک میزند و زخمها را میخواند از انتهاییترین ...