حک حکایت حسین(ع)
تهران- ایرنا- صدای اذان که در سالن پیچید بنام حسین (ع) رسید، زیر لب زمزمه می کرد و لیوان بلور در دستش می چرخید و حک می کرد: «شُکر خدا که در پناه حسینم ...»
از دور نگاهش می کردم، کودکان صف کشیده بودند، آیه ای می خواندند با زبان شیرین، گاهی هم با تلفظ های اشتباه. استاد شعری، حدیثی، آیه ای از قرآن کریم را با دقت و ظرافت می نوشت، چند دقیقه ای بیشتر طول نمی کشید، وقتی لیوان بلورین در دستان کوچک بچه ها ...