گسترش فعالیت‌های قرآنی به برکت انقلاب اسلامی
اردبیل-پیشکسوت و فعال قرآنی اردبیل گفت: خانه‌ها و مجامع قرآنی که به صورت مردمی اداره می‌شود، بسیار عالی است ولی باید این خانه‌ها را جهت داد تا شاهد بازدهی بیشتر شد.
خبرگزاری مهر-گروه استان‌ها؛ نقش آموزه‌های قرآنی و عرفانی در زندگی اجتماعی غیرقابل کتمان بوده و انسان در راستای برخورداری از حد اعلی بایسته‌های رفتاری و اخلاقی ناگزیر به آموزه‌های دینی و قرآنی روی می‌آورد در همین راستا نمی‌توان از نقش مجامع و محافل قرآنی مرسوم در نقاط مختلف کشور غافل ماند.
با هدف تبیین نقش آموزه‌های قرآنی در سلامت جامعه و پیشبرد اهداف نظام جمهوری اسلامی به سراغ یکی از بانوان فعال قرآنی اردبیل رفتیم تا از صحبت‌های وی در زمینه فعالیت‌های قرآنی بهره مند شویم، در ادامه گفتگوی خبرگزاری مهر با این بانوی فعال را می‌خوانید.
لطفاً خودتان را معرفی کنید و بفرمائید که فعالیت‌های قرآنی خود را از چه زمانی آغاز کردید؟
هاجر سیدمحمدی هستم، در سال ۱۳۵۲ در خانواده‌ای مذهبی به‌دنیا آمدم که فراگیری قرآن را از ۳ سالگی نزد پدر و برادرانم شروع و از دوره راهنمایی شروع به تدریس قرآن در رشته روخوانی و تجوید کردم و در دوره دانشجویی هم از وجود اساتید بزرگوار استانی و کشوری از جمله حجت الاسلام مرحوم محمدرضا شهیدی پور، شهریار (علی) پرهیزگار، محسن موسوی بلده، سید داوود موسوی، کمال اطمینان، فرهاد رنجبر و… بهره‌مند شدم.
در حال حاضر در چه حوزه‌ای فعالیت می‌کنید؟
هم اکنون به عنوان کارشناس فرهنگی در معاونت دانشجویی فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل مشغول به خدمت هستم و در زمینه داوری با نهادها و ادارات و… همکاری می‌کنم.
از چه رو شما را به عنوان فعال قرآنی شاخص استان می‌شناسند و رمز موفقیت شما در این مسیر چیست؟
ابتدا باید عرض کنم این از لطف پروردگار است، بزرگواران و قرآن دوستان اردبیلی همیشه عنایت دارند. از همان دوران دانشجویی حدود ۳۰ سال پیش، ما را به ۵ خواهران قرآنی در اردبیل می‌شناختند و مرحوم استاد محمدرضا شهیدی پور همیشه می‌گفت «بش باجیلار قرآنی اردبیل»، حقیقتاً قرآن دریاست و ما انسان‌ها قطره‌ای از این دریا هم نیستیم ولی علاقه وافر و قلبی من و خواهرانم به یادگیری و یاد دادن قرآن و در صورت امکان و توان، عمل به آموزه‌های قرآن، من و خواهرانم را مفتخر کرده است. چنانکه رسول مکرم اسلام می‌فرمایند: قطعاً سعادت بشری در ایمان و عمل به قرآن است.
فعالیت‌های قرآنی در استان اردبیل را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
خدا را شاکریم که استان اردبیل عاشقان و علاقمندان بسیاری نسبت به قرآن در خود پرورش داده ولی فعالیت‌های قرآنی در استان، متأثر از برخی سیاست‌ها
در دستگاه‌های کشوری و وزارتی است که متأسفانه گاه پررنگ و گاه کمرنگ می‌شود. صد البته امید است با تدبیر مسئولین استانی، شاهد روند رو به رشدی باشیم. نهایتاً فعالیت‌های قرآنی در استان مثبت ارزیابی می‌شود ولی همچنان توفیق در بالاترین سطح، مورد انتظار است.
چه پیشنهاداتی برای توسعه و ترویج بیشتر فرهنگ قرآنی و انس بیشتر عموم جامعه با قرآن کریم به ویژه جوانان دارید؟
اکثراً واژه «اتحدوا» را در راهپیمایی‌ها و تظاهرات، شعار می‌دهیم و من سالیان سال است که در جلسات و محافل همه عزیزان و ارگان‌ها و نهادهای قرآنی را به وحدت در فعالیت دعوت می‌کنم. به نظرم، رمز موفقیت و پیروزی و سرافرازی و نتیجه خداپسندانه امور قرآنی در اتحاد و انسجام، هم مسیری، همدلی و وحدت رویه عدم ارائه گزارش‌های کذایی، به نام اداره و ارگان خاص کار نکردند، دوری مطلق از تعصب، و هر آنچه غیر خدایی است.
برای انس بیشتر مردم و جوانان و نوجوانان با قرآن هم باید از خودمان شروع کنیم.«کونوا دعاة الناس بغیر السنتکم» اگر در جامعه، قرآنیان اعم از مسئولین و حافظان و قاریان و هر بزرگواری که در مسیر و امور قرآنی است، به آموزه‌های نورانی آیات الهی عمل کند، مردم با قرآن بیشتر انس می‌گیرند و معنا و مفهوم عملی آیه شریف «… لم تقولون مالاتفعلون» اتفاق نمی‌افتد.
به نظر شما تأثیر انقلاب بر روی فعالیت‌های قرآنی چگونه بوده است و رویکرد برنامه‌های قرآنی پس از انقلاب چه تغییری داشته اند؟
الحمدالله به برکت انقلاب اسلامی، فعالیت‌ها و برنامه‌های قرآنی در دورترین نقاط و روستاهای کشور عزیزمان رونق گرفته هرچند جریانات سیاسی گاهی موجب کمرنگ شدن این فعالیت‌ها شده است، ولی کماکان مردم به قرآن عشق می‌ورزند و نمونه بارز آن روستای سوهای شهرستان نمین است که تقریباً از ۳۰ سال پیش فعالیت‌های قرآنی را در آن روستا شروع کردیم و الان شاهد رشد چشمگیر تعداد حافظان و تربیت چندین مربی قرآن هستیم.
به نظر شما سیاست‌های قرآنی اجرا شده پس از انقلاب چه میزان در جامعه تأثیرگذار بوده و آیا می‌توان گفت جریان فعالیت‌های قرآنی پس از انقلاب در مسیر رشد و تأثیرگذاری در جامعه بوده است؟
قطعاً مؤثر بوده است ولی انتظار بیش از این است.
یکی از خاطرات قرآنی خود از زمان قبل انقلاب و سختی‌هایی که در آن دوران برای فراگیری یا آموزش قرآن متحمل می‌شدید بیان کنید.
من زمان انقلاب ۵ ساله بودم و از زمان قبل از انقلاب در سطح جامعه چیزی جز برنامه قرآن به صورت هفته‌ای در منزلمان بخاطر ندارم. پدر مرحومم در مسجد روستایمان و در منزل خود برنامه‌های هیئت قرآن خوانی و مداحی و مولودی برای مردم داشتند.
ولی از زبان استاد خواجه پیری خاطره‌ای کوتاه نقل می‌کنم؛ ایشان در جلسات و کلاس در اهمیت آزادی و رونق فعالیت‌های قرآنی قبل و بعد از انقلاب به ما می‌گفت: «قدر این انقلاب را بدانیم که نعمت فراگیری و یاد دادن به قرآن را به ما ارزانی داشت. در زمان کودکی ام که زمان قبل از انقلاب بود، ما حق نداشتیم آزادانه و همه جا قرآن یاد بگیریم یا قرآن بخوانیم انگار حکومت از قرآن و نیروی نورانی و عجیب این کتاب آسمانی ترس ویژه داشت! برای یادگیری و یا قرائت قرآن در مسجد باید پدرم می‌رفت کتباً مجوز می‌گرفت و ما ۵ نفر در داخل مسجد به فراگیری قرآن با زمانی محدود و پلیسی مسلح دم در مسجد، به یادگیری قرآن مشغول می‌شدیم.»
شما چقدر جریانات مردمی و فعالیت‌های مردمی را در حوزه فعالیت‌های قرآنی مؤثر می‌دانید؟ اینکه می‌گویند فعالیت‌های قرآنی باید مردمی باشد به چه معناست؟ به نظر شما مردم چه کمکی می‌توانند در این مسیر داشته باشند؟
هر حرکتی که با حضور و نفس گرم مردم همراه باشد یقیناً منتج به نتیجه خواهد شد. مردم نجیب و شریف ایران در آزمون‌های سخت، موفق و سربلند و سرافراز شده و بالاترین نمره را گرفته اند.
همین خانه‌ها و مجامع قرآنی … که به صورت مردمی اداره می‌شود، بسیار عالی است. فقط باید این خانه‌ها را جهت داد، منسجم کرد، منطقی و اصولی و در مسیر درست و رشد بیشتر جامعه انسانی به حرکت درآورد.
انتظار شما از مسئولین و به ویژه مسئولین قرآنی کشور چیست؟
من جز دعای خیر انتظار خاصی ندارم. فقط این نکته را متواضعانه میگویم، بدانیم این ظرفیت و این موقعیتی که برای خدمت در اختیارمان قرار داده اند موقتی و زود گذر است، تا می‌توانیم ردپا و آثار مثبت و خدایی از خود بجا بگذاریم و خدای نکرده موجب خسران دین و دنیایمان نباشیم و در یک جمله کوتاه عمل به قرآن و فرمایش حضرت علی (ع): «هرچیزی را که برای خود می‌پسندی، برای دیگران هم بپسندد.