نیوز سیتی!
30 شهریور 1401 - 18:15

وقتی یک گهواره! بهانه ای می شود برای بساط نذری و همدلی همسایه ها

وقتی دهه اول محرم تمام می شود، گهواره علی اصغر(ع) پر است از نذری کسانی که به این گهواره دخیل بسته اند و دست به دامان آقایی کوچک شده اند. این گهواره چندسالی است حسابی به روضه ها برکت داده و ضمن دستگیری از حاجتمندان، بساط پخت یک نذری بی ریا با همدلی همسایه هایی ناب را مهیا کرده. گروه زندگی-نفیسه خانلری- در تمام ۱۰ روز روضه، گهواره ای کوچک زیر پرچم اباعبدالله الحسین(ع) جا خوش کرده بود. شاید به ظاهر یک گهواره کوچک بود با پارچه ای سبزرنگ که دورتا دورش را می پوشاند اما آنچنان حال و هوای خاصی به روضه می داد که همه عزاداران ته دلشان قرص بود و انگار مطمئن بودند این گهواره با ریسمانی به آسمان دوخته شده و هرآنطور که خدا بخواهد حاجت ها را روا می کند. چه بساکه خیلی ها هم آمدند، حاجت گرفتند و با هرآنچه درتوانشان بود نذرشان را ادا کردند. گروه زندگی-گروه زندگی-نفیسه خانلری-نفیسه خانلری-پخت نذری و پایان دلخوری های عالم همسایگی پخت نذری و پایان دلخوری های عالم همسایگیپخت نذری و پایان دلخوری های عالم همسایگینذریبانی روضه از همان ابتدا نیت کرده بود که با پول های جمع شده، یک غذای نذری بپزد و درمیان همسایه ها پخش کند تا همه آن هایی که به کرم آقا علی اصغر(ع) و دستان کوچکش امید بسته اند، بتوانند از این غذا تبرک کنند و حالا وقتش بود که دیگ و اجاق علم شود و بانی روضه، دین خود را ادا کند. از چند هفته قبل تر همه خریدها را انجام داده بود تا کارها به روز آخر نیفتد. گرچه بار اصلی تدارک و پخت نذری بر دوش خودش بود اما وقتی پخت نذری در راهروی نه چندان بزرگ آپارتمان شروع شد، همسایه ها یک به یک آمدند تا گوشه ای از کار را بگیرند. اصلا یکی از مهمترین برکات این نذری چندساله، همین تعاملی است که به برکت نام علی اصغر(ع) در میان همسایه ها شکل می گیرد. چه بساکه همه دلخوری های عالم همسایگی رنگ می بازد و انگار حضرت، وسیله ای می شود برای کنار زدن کینه ها و باهم بودنی دیگر و آنوقت است که همگی دست به دست هم می دهند تا ارادت خود را به این آقای کوچک نشان دهند که البته خودشان بیشترین فیض را می برند. اصلا این کیف خادمی از کرامات اهل بیت است و مثالش در دنیا پیدا نمی شود. یک نذری بی ریا فارغ از باید و نبایدهای آپارتمان نشینی یک نذری بی ریا فارغ از باید و نبایدهای آپارتمان نشینییک نذری بی ریا فارغ از باید و نبایدهای آپارتمان نشینیخلاصه همه همدل می شوند. یکی برنج را آبکش می کند، یکی ظرف ها را می شوید و دیگری دم کنی سفیدرنگ را روی دیگ برنج می کشد‌‌. خلاصه همه از جمله بچه های کوچک و حتی همسایه ای که تازه از بیمارستان مرخص شده، در این عاشقی نقشی ایفا می کنند. در مدتی که برنج دم بیفتد و آماده کشیدن شود، یک چای و شیرینی و چنددقیقه ای گپ و گفت، حال همه را جا می آورد که این هم یکی دیگر از برکات یاد اهل بیت است. با آماده شدن غذا، همسایه ها با ذکر صلواتی بر محمد و آل محمد(ص)، درب دیگ را باز می کنند و کشیدن عدس پلو آغاز می شود. خیلی طول نمی کشد که غذاها در ظرف های نذری جاخوش کنند، مقدار غذا آنقدرها زیاد نیست که زمان زیادی ببرد. هرچند که مقدارش هم اهمیتی ندارد، همین که در گیر و دار باید و نبایدهای آپارتمان نشینی، بساط یک نذری بی ریا فراهم می شود و همه همسایه های فارغ از دغدغه های زندگی آپارتمان نشینی با هم یک رنگ می شوند تا همه اهالی مجتمع بتوانند آن را تبرک کنند، خودش به یک دنیا می ارزد. قرار است نذری ها طی چندساعت آینده در روضه ماه صفر مجمتع پخش شود. با صدای اذانی که از تلویزیون خانه بانی به گوش می رسد، همسایه ها با حالی خوش و دلی سبک تر از قبل، یکی یکی به سمت خانه هایشان می روند تا هم نماز اول وقتشان را از دست ندهند و هم ناهار خانواده را آماده کنند. قرار آن ها چندساعت دیگر در روضه خانگی یکی از همسایه هاست. آن راتلویزیونخانوادهوقتی سیاهی های سیدالشهدا هم حاجت می دهند وقتی سیاهی های سیدالشهدا هم حاجت می دهندوقتی سیاهی های سیدالشهدا هم حاجت می دهندخانم زارعی بانی روضه که حالا با ادای دین نذری، حسابی حس سبک بالی می کند، روضه های ماه محرم و صفر و نذری گهواره حضرت علی اصغر(ع) با قدمتی 20 ساله را برکت همیشگی خانه اش می داند. او از اینکه توانسته بعد از دوسال کرونا، امسال باردیگر میزبان عزاداران سیدالشهدا باشد و اجاق نذری را روشن کند، شاکر خداوند است. «از وقتی خیمه امام حسین(ع) را در خانه ام برپا کرده ام، با نظر لطف خود سیدالشهدا و حضرت علی اصغر(ع) خیلی ها حاجت روا شده اند. حتی خیلی ها از نصب سیاهی های روضه حاجت گرفته اند، زیرا همیشه نصب پرچم های عزا را به حاجت مندان و گرفتارانی می سپارم که دوای دردشان اینجاست. آن ها می آیند، نیت می کنند و دست به دامان آقا می شوند که امام حسین(ع) هم دست رد به سینه هیچ کدامشان نمی زنند. اصلا هرچه از برکات این روضه ها بگویم کم است. خود من هم عنایات بسیاری دیده ام؛ گاهی مشکلاتی داشته ام که به مو رسیده اما پاره نشده و من مطمئنم که همه آن ها به برکت و آبروی روضه سیدالشهدا بوده و اگر آقا نظر نمی کردند، معلوم نیست چه چیزی در انتظارمان بود.» قرآن خوانی در روضه و فیض همگانی قرآن خوانی در روضه و فیض همگانیقرآن خوانی در روضه و فیض همگانیساعت ۵ بعدازظهر همگی در محل روضه حاضر می شوند تا این جلسه با ذکر و یاد حضرت علی اصغر(ع) و حضرت رقیه(س) حسن ختامی باشد بر تمام روضه هایی که در این دوماه گرفته اند. به همین دلیل هم، جلسه را با خواندن سوره انعام شروع می کنند. خانم هایی که به قرآن تسلط دارند، نوبت به نوبت می خوانند تا نور قرآن حسابی در این روضه پایانی متبلور شود و همه حاضران از کودکان گرفته تا کهنسالان و آن هایی که تبحر چندانی در قرآن خوانی ندارند، از آن فیض ببرند. درست همانطور که حجت الاسلام بهاری می گویند:«قرآن رکن اصلی روضه های خانگی است و اگر جلسات برمبنای قرآن محوری جلو رود، قطعا مرثیه خوانی ماندگار می شود، زیرا قرآن هدایتگر است و کاری می کند که به شعورمان بیفزاییم، دین حسین(ع) را بشناسیم و درنهایت به فیض واقعی برسیم.» روضه تمامی ندارد، فقط کافی است عاشورایی شوید روضه تمامی ندارد، فقط کافی است عاشورایی شویدروضه تمامی ندارد، فقط کافی است عاشورایی شویدبا پایان انعام، ذکر مصیبت و زیارت عاشورا، حال و هوای متفاوتی به مجلس می دهد. رفتگان جمع خصوصا آنهایی که قبلا خودشان از مستمعین این روضه ها بوده اند، به کرات یاد می شوند تا آن ها هم فیضی از مجلس ببرند. همچنین کودکان و جوانان، سهم ویژه ای از این دعاها دارند و خلاصه هیچ کس از قلم نمی افتد و مراسم پس از دوساعتی با دعا برای ظهور آقا و سلامتی همه بیماران به پایان می رسد. مثل هیمشه همسایه ها خودشان دست به کار می شوند تا بانی مجلس دست تنها نماند. در این روضه ها مهمان و میزبان معنایی ندارد و کسانی که سعادت نصیبشان شود، چای روضه را می ریزند، از مهمانان پذیرایی می کنند و اسفند را دور سر عزاداران سیدالشهدا می چرخانند. نذری های متبرکی که روضه بر آن ها خوانده شده، پخش می شود و یک روضه پربرکت دیگر به پایان می رسد. گرچه مثل همیشه دل کندن از آخرین روضه کارسختی است اما همه می دانند که اینجا پایان راه نیست و هرروز که دلشان هوایی شود، آن روز برایشان عاشوراست و می توانند بساط روضه و نذری را علم کنند، حتی شده با یک فنجان چای و یک حبه قند. ‌ گهواره ی کوچک هنوز هم زیر پرچم اباعبدالله الحسین(ع) جا خوش کرده. شاید به ظاهر یک گهواره کوچک باشد با پارچه ای سبزرنگ که دورتا دورش را می پوشاند اما آنچنان حال و هوای خاصی به روضه می دهد که همه عزاداران ته دلشان قرص است و انگار مطمئنند که این گهواره با ریسمانی به آسمان دوخته شده و هرآنطور که خدا بخواهد حاجت ها را روا می کند... گهواره ی کوچک هنوز هم زیر پرچم اباعبدالله الحسین(ع) جا خوش کرده. شاید به ظاهر یک گهواره کوچک باشد با پارچه ای سبزرنگ که دورتا دورش را می پوشاند اما آنچنان حال و هوای خاصی به روضه می دهد که همه عزاداران ته دلشان قرص است و انگار مطمئنند که این گهواره با ریسمانی به آسمان دوخته شده و هرآنطور که خدا بخواهد حاجت ها را روا می کند...
منبع: فارس
شناسه خبر: 750573

مهمترین اخبار ایران و جهان: