مشهد ـ همه ساله در ایام عزای سید و سالار شهیدان، عزاداران حسینی از اقوام و ملیتهای مختلف خود را به مشهد میرسانند تا در صحن و سرای رضوی اشک ماتم بریزند.
خبرگزاری مهر، گروه استانها - محدثه احمدی: دوباره موسم غم و اندوه فرا رسیده است؛ غمی که در عزای سید و سالار شهیدان حضرت امامحسین علیهالسلام بر دلها مینشیند، اندوهی بیپایان، با گذشت ۱۴۰۰ سال از شهادت سیدالشهدا و یاران با وفایشان، همچنان این عزا رنگ و بویی تازه دارد؛ گویی در همین ماه است که آن اتفاقات شوم زندگی اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را در برگرفته، عزای حسینی که تمام نمیشود.
خبرگزاری مهرصلیآلهسلمعزای حسینی در دل عاشقان اهل بیت داغی بزرگ است که هر ساله با رسیدن این ماه و ایام تاسوعا و عاشورا تازهتر از گذشته میشود، هر ساله در این زمان مردم به عزاداری پرداخته و با برپایی تکایا و هیئات و ادای نذر، ارادت قلبی خود را به این خاندان عرضه میدارند.
هیئاتتاسوعا و عاشورای حسینی فرا میرسد، دو روزی که اوج مصیبت وارده بر اهل بیت سیدالشهدا (ع) و یاران وفادار ایشان است، دو روزی که مسیر تاریخ را تغییر داد و منظومه حقانیت و عدالت را برای جهانیان نمایان کرد، در این دو روز مردم به خاطر هجمه آن بلایا و مصیبتها به عزاداری میپردازند.
ع)در این میان اما در مشهد مقدس و در جوار مضجع با برکت علی ابن موسیالرضا علیه السلام، این عزاداریها رنگ و بوی دیگری دارد، همه میآیند تا در این روزها با ارادت قلبی و اندوه فراوان با امام مهربانی همدردی کنند و به پیشگاه این امام همام شهادت اهل بیت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و شهدای میدان کربلا را تسلیت گویند.
مضجعابنهمامصلیآلهسلمبه تو مدیونم حسین
به تو مدیونم حسینبه تو مدیونم حسینبیرق عزای سرور شهیدان در تمام شهر برپا شده، هیئات از شهرها، و روستاها با فرهنگها و لهجههای گوناگون به سوی حرم مطهر راهی شدهاند، سر تا سر شهر ایستگاههای صلواتی بزرگ و کوچک برپاست، همه آمدهاند و البته دیدن دو نسلِ حسینی در کنار هم از همه دیدنیتر است، دو نسلی که شاید در ظاهر فاصله سنی زیادی داشته باشند اما نقطه اتصالشان، حُب اهل بیت است.
هیئاتحُبهر کسی به نحوی در حال خدمترسانی به مردم است، یکی کفش زائران و عزاداران را واکس میزند و خاک پای آنان را توتیای چشم خود میکند، نزدیک میشوم که سوالی بپرسم، چشمانش گریان است، گویا زیر لب چیزی را زمزمه میکند و در حال و هوایی عجیب اما دوست داشتنی است، مزاحم لحظات معنوی و روحانی او نشدم؛ پیرمردی را دیدم که در کنار تکیه به کودکی کمک میکند تا بتواند سینی چای را به درستی بین عزادران حسینی بگرداند؛ در همین لحظه یاد این شعر افتادم «این حسین کیست که عالم همه دیوانهای اوست؟»
عزادراناقوام و ملتها عزادار سیدالشهدا
اقوام و ملتها عزادار سیدالشهدااقوام و ملتها عزادار سیدالشهدادر نزدیکی هیئت صدایی شنیده میشود، نزدیکتر میشوم میشنوم که میگوید به تو مدیونم حسین، این همان نوحه محرم است، چه خوب گفته این مداح، آری ما همه به تو مدیونیم یا اباعبدالله … مدیون آزادگی، مدیون شرافت و جوان مردیتان...
مردیتان..از کنار تکیه گذشتم، هر چه نزدیکتر میشوم تعداد هیئات بیشتر میشود؛ از شهرهای دور و نزدیک با دوستان، اقوام و آشنایان فقط برای عرض ارادت به پیشگاه ولی نعمتشان آمدهاند؛ هر کدام با رسم و رسوم شهر خود به نحوی عزای خود را ابراز میکنند؛ چه زیباست این حضور اقوام، حضوری پرشکوه از جنسِ نابِ حسینی بودن، نه فقط ازشهرهای کشورمان بلکه حضوری از سایر ملتها، اینجا ملیت مهم نیست، حتی هیئات مردم کشورهای همسایه نیز حضور دارند، در این لحظه میشود موج دلدادگان را دید، دلدادگانی که شاید تفاوتی اندک در قومیت دارند اما در یک امر واحد یعنی عشق به اهل بیت همه همراه هم هستند.
هیئاتازشهرهایهیئاتقدم قدم تا بهشت
قدم قدم تا بهشتقدم قدم تا بهشتدر آن سالها دشمنان وحی خواستند به شقیترین شکل ممکن خاندان نبوت را به شهادت برسانند اما فکرش را نمیکردند که تبل رسواییشان به صدا درآید و عالمیان از شهادت ناحق ائمه اطهار و یارانشان بیدار شوند؛ اکنون که قرنها از این واقعه میگذرد، همچنان به عاشقان اباعبدالله افزوده میشود و عزاداریها پررنگتر از گذشته برگزار میشود.
تبلرسواییشانهمانطور که در اندیشه خود و غرق در تماشای عزاداری جمعیت بودم، مقابل حرم مطهر رسیدم، به بهشت زمینی رسیدم؛ هیئتی به این نقطه رسید، تبلها و زنجیرها را روی زمین رها کرده و مداح شروع به روضهخوانی کرد، روضه اباعبدالله میخواند؛ اشکها جاری شد، اشکی به پهنای صورت.
آری، این است عزای حسینی و عزاداران حسینی، حسین سفینةالنجات است، حسین نماد آزادی و آزادگیست؛ حسین در قلب و روح شیعیان و همه حقخواهان و حقجویان عالم جای دارد و هیچ مانعی نخواهد توانست این رابطه را برهم بزند …
سفینةالنجاتآزادگیست
شناسه خبر: 544475